Insulinooporność

Miewasz nagłą ochotę na coś słodkiego? Odczuwasz senność zaraz po większym posiłku? A może zauważyłaś wzrost masy ciała, szczególnie w obrębie brzucha, pomimo stosowania normalnej diety? Te objawy mogą sugerować, że chorujesz na insulinooporność.

 

Insulina jest hormonem odpowiedzialnym m.in. za obniżanie poziomu cukru we krwi. Jest potrzebna, aby glukoza (nasze paliwo) mogła wejść do wnętrza komórek. Gdy nasza dieta obfituje w produkty, które są bogatym źródłem węglowodanów prostych (np. słodycze, słodkie napoje, białe pieczywo) nasz organizm nie musi ich długo rozkładać, przez to gwałtownie przenikają one do krwi. Szybki wzrost poziomu cukru we krwi skutkuje produkcją dużej ilości insuliny. Jeśli takie sytuacje występują często organizm uodparnia się na insulinę i glukoza nie może być przesłana do komórek. Efektem tego może być rozwój insulinooporności, które nie leczona może doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2.

 

Objawy insulinooporności to m.in.:

• ochota na coś słodkiego po większym posiłku
• przyrost masy ciała, szczególnie w obrębie brzucha
• trudności w utracie masy ciała
• częste uczucie głodu
• zespół policystycznych jajników (PCOS)
• mgła umysłowa – problemy z koncentracją i pamięcią
• ciągłe zmęczenie, rozdrażnienie i obniżony nastrój
• ciemniejsza skóra na określonych częściach ciała (pachy, kark, kolana, łokcie)

 

Diagnostyka

Aby potwierdzić insulinooporność potrzebna jest, poza wykryciem określonych objawów, dokładniejsza diagnostyka. Podstawowym badaniem, które może potwierdzić insulinooporność jest oznaczenie glukozy i insuliny na czczo. Na ich podstawie oblicza się wskaźnik HOMA-IR oraz Quicki. Wynika HOMA-IR >2 oraz Quicki <0,34 świadczy o insulinooporności. Kalkulatory do obliczenia obu wskaźników można znaleźć w internecie.

Oznaczenie insuliny i glukozy na czczo u zdrowego człowieka powinno mieścić się w określonych normach laboratoryjnych.

 

Glukoza:

• 70–99 mg% (mg/dL) – wynik prawidłowy
• 100–125 mg% (mg/dL) – nietolerancja glukozy
• < 126 mg% (mg/dL) – cukrzyca

Poziom insuliny na czczo we krwi według norm laboratoryjnych powinien mieścić się w zakresie 3-25 mU/ml. Jednak już >10mU/ml może wskazywać na insulinooporność. W wielu przypadkach sam wynik insuliny i glukozy na czczo nie daje pełnego obrazu. W celu dokładniejszej diagnostyki należy wykonać test obciążenia glukozą z oznaczeniem glukozy i insuliny.

 

Po wykryciu insulinooporności, poza wprowadzeniem odpowiedniego leczenia farmakologicznego, niezwykle istotna jest odpowiednia dieta i aktywność fizyczna.

 

[ POWRÓT ]